ज्यांनी आयुष्यात बरंच काही गमावलेलं असतं ती माणसं अघटिताला सामोरं जायला तयार असतात.
एमिली डिकिन्सन ही अमेरिकन कवयित्री हेच म्हणते.
How many Bullets bearest?
Hast Thou the Royal scar?
Angels! Write "Promoted"
On this Soldier's brow!
एमिली डिकिन्सन पुन्हा नव्याने वाचायला घेतलीय. कोरोना काळात आजुबाजूला मृत्यू जांभळासारखे टपटप पडायला लागलेत.
मरणोत्तर लोकप्रिय झालेली आणि तिच्या प्रतिभेचं मोल जगाला कळलेली ही कवयित्री.
मृत्यू ला सखा मानते.
For her Death is Supreme Touchstone in her most of the poems .
Color-Caste-Denomination-
These-are Time’s Affair
Death’s diviner Classifying
Does not know they are
As in sleep-All Hue forgotten-
Tenets-put behind-
Death’s large-Democratic fingers
Rub away the Brand-
People, whether they are white, black, or blonde are all subject to death:
If Circassian-He is careless-
If He put away
Chrysalis of Blonde-or Umber-
Equal Butterfly-
मृत्यू सर्वांना लोकशाही समजावतो असं ती म्हणते.
“Not any higher stands the Grave”.
All people, young and old,
poor and rich will inevitably face death.
Not any higher stands the Grave
For Heroes than for Men..
रविवारची सकाळ.
काॅफी, ब्रेकफास्ट, कविता आणि पावसाळी हवा 🤗
#crossculture #emilydickinson #sulawrites #marathi
No comments:
Post a Comment